Στο παρόν άρθρο θα μιλήσω μόνο για τρις γλυκαντικές ουσίες οι οποίες είναι εγκεκριμένες για χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ζαγχαρίνη, 300 φορές πιο γλυκιά από την σουκρόζη ( ζάχαρη ), είναι ένα παραγωγό της πίσσας και δεν έχει θερμίδες. Η ασπαρτάμη η οποία είναι 180 φορές πιο γλυκιά από τη σουκρόζη, προέρχεται από δυο αμινοξέα τα οποία είναι ( το ασπαραγινικό οξύ και τη φαινυλαλανίνη) και έχει 4 θερμίδες / γρ. Η καλιούχος ασεσουλφάμη η οποία είναι 200 φορές πιο γλυκιά από τη σουκρόζη και είναι ένα φυσικό άλας του καλίου.
Επιδημιολογικές μελετάς σε ανθρώπους δεν έχουν αποδείξει την ύπαρξη σχέσεων ανάμεσα στον καρκίνο ουροδόχου κύστεως και τη ζαχαρίνη στα επίπεδα που αυτή καταναλώνεται κανονικά από το εύρη κοινό, όποτε θεωρείται ασφαλής. Η Διεύθυνση Ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων των ΗΠΑ θεωρεί ότι η ασπαρτάμη δεν κρύβει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία, με την εξαίρεση τα άτοκα που πάσχουν από φαινυλοκετονουρία ή μπορεί να έχουν κάποια αλλεργική αντίδραση. Η καλιούχος ακεσουλφάμη ( Sunette , SweetOne) θεωρείται ασφαλής και δεν χρειάζεται προειδοποίηση στην ετικέτα.
Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι αποτελεσματικές στα προγράμματα ελέγχου βάρους και απώλειας λίπους. Ένα κιλό λίπους αποτελείται από 7.700 θερμίδες, όποτε θεωρητικά για να έχουμε απώλεια ενός κιλού την εβδομάδα θα πρέπει να είμαστε σε ένα θερμιδικό έλλειμα 7.700 θερμίδων / εβδομάδα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι πράξεις αυτές είναι μόνο στη θεωρία λόγου του ότι οι μηχανισμοί που συμβάλουν στην απώλεια λίπους είναι πολλοί περισσότεροι από θερμιδικό έλλειμα. Η μείωση των απλών σακχάρων από την διατροφη μας και η αντικατάσταση τους με τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να είναι μια καλή αρχή έτσι ώστε να μην νιώσουμε ξαφνική στέρηση από την απώλεια ενός γλυκού από την καθημερινότητα μας, ενώ παράλληλα με αυτό τον τρόπο έχουμε και μειώσει στις θερμίδες.
